Wyrok z dnia 13 stycznia 2004 r.
Trybunał Sprawiedliwości
C-453/00
Kühne & Heitz NV a Productschap voor Pluimvee en Eieren,
w przedmiocie wykładni prawa wspólnotowego, a w szczególności zasady współpracy wynikającej z art. 10 WE
Artykuł 10 WE stanowi:
’Państwa członkowskie podejmują wszelkie właściwe środki ogólne lub szczególne w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z niniejszego traktatu lub z działań instytucji Wspólnoty. Ułatwiają one Wspólnocie wypełnianie jej zadań.
Powstrzymują się one od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrozić urzeczywistnieniu celów niniejszego traktatu.'
Pytanie prejudycjalne dotyczyło kwestii:
’Czy prawo wspólnotowe, a w szczególności zasada lojalności wspólnotowej, o której mowa w art. 10 WE, nakłada na organ administracyjny, w okolicznościach przedstawionych w niniejszym wyroku, obowiązek zmiany decyzji ostatecznej, tak aby zagwarantować pełną skuteczność prawu wspólnotowemu interpretowanemu w świetle późniejszego orzeczenia prejudycjalnego?.'
W przedmiocie pytania prejudycjalnego Trybunał:
1. Jak wynika z akt sprawy, okoliczności są następujące: po pierwsze, organ administracyjny zgodnie z prawem krajowym ma kompetencje do zmiany decyzji będącej przedmiotem sprawy przed sądem krajowym; po drugie, decyzja ta stała się ostateczna dopiero w następstwie wyroku sądu krajowego orzekającego w ostatniej instancji; po trzecie, w świetle późniejszego orzeczenia Trybunału wyrok ten został oparty o wadliwą wykładnię prawa wspólnotowego, która została przyjęta bez przedłożenia Trybunałowi pytań prejudycjalnych w trybie art. 234 akapit trzeci WE; po czwarte, zainteresowana zwróciła się do organu administracyjnego niezwłocznie po powzięciu wiedzy na temat orzeczenia Trybunału.
2. W takich okolicznościach właściwy organ administracyjny jest zobowiązany, zgodnie z zasadą współpracy wynikającą z art. 10 WE, do ponownego rozpatrzenia tej decyzji w celu uwzględnienia dokonanej w międzyczasie przez Trybunał wykładni przepisu prawa wspólnotowego. Rzeczony organ powinien określić, w zależności od rezultatów ponownego rozpatrzenia, w jakim zakresie obowiązany jest zmienić rozpatrywaną decyzję, nie szkodząc interesom osób trzecich.
Zasada współpracy wynikająca z art. 10 WE nakłada na działający na odpowiedni wniosek organ administracji obowiązek ponownego rozpatrzenia ostatecznej decyzji administracyjnej w celu uwzględnienia wykładni odnośnego przepisu dokonanej w międzyczasie przez Trybunał, jeżeli:
posiada on zgodnie z prawem krajowym uprawnienie do zmiany tej decyzji;
dana decyzja stała się ostateczna w następstwie wyroku sądu krajowego orzekającego w ostatniej instancji;
wyrok taki został opary na błędnej, w świetle późniejszego orzecznictwa Trybunału, wykładni prawa wspólnotowego przyjętej bez przedłożenia Trybunałowi wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w warunkach określonych w art. 234 akapit trzeci WE oraz
zainteresowany zwrócił się do organu administracyjnego niezwłocznie po powzięciu wiedzy na temat wspomnianego orzeczenia.
Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 13 stycznia 2004 r.
