Założenie nowelizacji jest szczytne a mianowicie zmiany przepisów mają wpłynąć na uproszczenie i przyspieszenie rozpoznawania spraw cywilnych w ogólności. Praktyka pokaże, czy idea stanie się rzeczywistością, czy pozostanie pobożnym życzeniem. Zmiany w KPC stanowią odejście od systemu prekluzji, który rządził dotychczas postępowaniem gospodarczym na rzecz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego jako zasadniczej metody koncentracji materiału procesowego przedstawianego przez strony. Nowe instrumenty wspomagające efektywność postępowania cywilnego zostały określone przede wszystkim w art. 207, 217, 212 KPC.
Po pierwsze sędzia będzie mógł sięgnąć po narzędzia dyscyplinujące strony np. zobowiązać powoda lub pozwanego do złożenia pism procesowych w wyznaczonym czasie czy wyjaśnienia okoliczności wskazanych przez sąd.
Po drugie sąd zachował władzę do pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów. Ta bolesna sankcja może zostać uruchomiona jako kara za niedochowanie wyznaczonych terminów czy celowe działanie zmierzające jedynie do przedłużenia postępowania i dotyczy pism także z argumentacją prawniczą (art. 127 KPC, art. 207 KPC).
Po trzecie zostanie ukrócona dowolność stron w składaniu pism procesowych, ponieważ poza odpowiedzią na pozew dalsze pisma procesowe mogą być wnoszone, jeśli tak zadecyduje sąd. Nadgorliwość będzie karana zwrotem pisma. Wyjątek został przewidziany dla pisma zawierającego wniosek dowodowy.
