Stworzenie zamkniętego katalogu szkód zdrowotnych wywołanych niepowodzeniem operacji plastycznych nie jest możliwe, ale przykładowe powikłania to:
− zmniejszenie nosa skutkujące trudnościami z oddychaniem,
− umieszczenie niewłaściwego rozmiaru implantu,
− utrata/ zniekształcenie brodawki sutkowej,
− wykonanie zbyt małej lub zbyt dużej korekty np. za duże wargi,
− paraliż skutkiem uszkodzenia nerwów, ślepota,
− asymetria, zniekształcenie np. twarzy, powiek,
− krwotok, blizny, krwiaki, pęcherze, bąble, oparzenia,
− nadmierne usunięcie skóry np. przy liftingu twarzy,
− niezdolność do zamknięcia całej powieki,
− użycie leku znieczulającego w nadmiernej ilości zwłaszcza przy liposukcji,
− wystąpienie niepożądanych efektów zastosowanych leków,
− komplikacje powodujące konieczność wykonania czynności korekcyjnych,
− obrzęk płuc, śmierć.
Równie dotkliwe dla pacjenta są cierpienia psychiczne, czyli poczucie dyskomfortu, załamanie nerwowe, rozczarowanie, brak satysfakcji. Innymi nieprawidłowościami związanymi z zabiegiem medycznym, które nie powinny mieć miejsca, są:
− niewłaściwe zachowania o podłożu seksualnym wobec pacjenta,
− niewłaściwe lub niewynikajace z zawartego kontraktu użycie zdjęć pacjentki przed lub po zabiegu.
Należy przyznać słuszną rację klientom klinik, którzy decydując się na operację plastyczną, oczekują perfekcyjnego rezultatu, ale możliwego do osiągnięcia. Za realizację celu płacą niemałe kwoty, które średnio przy poważniejszym zabiegu, jak liposukcja, lifting twarzy, powiększanie piersi przekraczają sumę 10 000 zł. Dlatego w razie zaistnienia negatywnych skutków pacjent powinien mieć prawo do dochodzenia roszczeń w pełnym zakresie.
