Art. 133 PPSA [Wyrok po zamknięciu rozprawy] § 1. Sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy, chyba że organ nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2.

Art. 106 PPSA § 3. Sąd może z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie.

§ 4. Fakty powszechnie znane sąd bierze pod uwagę nawet bez powołania się na nie przez strony.

§ 5. Do postępowania dowodowego, o którym mowa w § 3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.

Podstawą orzekania przez wojewódzki sąd administracyjny jest materiał dowodowy i faktyczny zgromadzony w postępowaniu przed organami administracji publicznej. Wojewódzki sąd administracyjny przeprowadza postępowanie dowodowe wyjątkowo. Dowód uzupełniający może zostać przeprowadzony jedynie, gdy jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych okoliczności i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania. Istotne wątpliwości, które uzasadniają przeprowadzenie uzupełniającego dowodu z dokumentu dotyczą wątpliwości co do zgodności zaskarżonego aktu z prawem a nie wątpliwości w zakresie ustaleń faktycznych. Celem postępowania dowodowego przeprowadzanego przez sąd administracyjny nie może być dążenie do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy (zadanie organu administracji publicznej) a kontrola działalności administracji publicznej – ocena zgodności z prawem zaskarżonej decyzji (art. 3 § 1 PPSA). Możliwość przeprowadzenia przed sądem administracyjnym dowodu uzupełniającego z dokumentu, o czym stanowi art. 106 § 3 PPSA obejmuje jedynie taki dokument, który nie został przedstawiony w postępowaniu przed organem administracji publicznej i nie został oceniony. Art. 106 § 3 PPSA nie stanowi narzędzia polemiki skarżącego z ustaleniami faktycznymi organu. Uzupełniający dowód z dokumentu obejmuje zarówno dokument urzędowy jak i prywatny. Do uzupełniającego dowodu z dokumentu w postępowaniu sądowoadministracyjnym znajduje zastosowanie art. 244, art. 245 KPC (odpowiednie zastosowanie art 227 –  257 KPC). Nie stanowi uzupełniającego dowodu z dokumentu dowód z operatu szacunkowego (opinia biegłego), oględzin, publikacji prasowej, wyroku wsa w innej sprawie, wyroku NSA.

  • „Zgodnie z art. 106 § 3 PostAdmU przed sądem administracyjnym możliwe jest jedynie uzupełniające postępowanie dowodowe ograniczone do możliwości przeprowadzenia dowodu z dokumentu, zarówno urzędowego jak i prywatnego, co do zasady jednak sąd administracyjny nie prowadzi postępowania dowodowego. Dołączenie dopiero do skargi dowodów, które zgodnie z zasadą kontradyktoryjności powinny być przedstawione przez uczestnika postępowania w postępowaniu administracyjnym i które nie zostały przedstawione organowi przed wydaniem decyzji, jest spóźnione i nie może być brane pod uwagę przy ocenie decyzji organu. Przenoszenie ciężaru prowadzenia postępowania dowodowego na sąd administracyjny pozostaje w sprzeczności z rolą tego sądu, która nie polega na rozstrzyganiu spraw administracyjnych i sprowadza się do kontrolowania decyzji administracyjnych pod kątem ich zgodności z prawem. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z dnia 10 października 2007 r. VI SA/Wa 1116/07.
  • „Art. 106 § 3 PostAdmU umocowuje jedynie, i to w ograniczonym zakresie, do posłużenia się dowodem uzupełniającym z dokumentu, tzn. dokumentu, który nie był przedstawiony i oceniony w postępowaniu administracyjnym, zakończonym zaskarżoną do wojewódzkiego sądu administracyjnego decyzją. Nie można doszukiwać się w tym unormowaniu źródła dyrektyw wyznaczających sposób prowadzenia postępowania rozpoznawczego przed sądem administracyjnym. Postępowanie dowodowe przed sądami administracyjnymi i w konsekwencji dokonywanie przez ten sąd ustaleń faktycznych jest dopuszczalne w zakresie uzasadnionym celami postępowania administracyjnego i powinno umożliwiać sądowi dokonywanie ustaleń, które będą stanowiły podstawę oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji. Oznacza to, że sąd w istocie nie może dokonywać ustaleń, które mogłyby służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania ustaleń, które mają służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu, Sąd powinien uchylić zaskarżoną decyzję i wskazać organowi zakres postępowania dowodowego, które organ ten powinien uzupełnić. Art. 106 § 3 PostAdmU nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w tym przepisie mowa”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2010 r. II FSK 1306/08.
  • „Art. 106 § 3 cyt. ustawy pozwala m.in. na wniosek strony przeprowadzić dowody uzupełniające, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości. Przepis ten nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza, a do tego w istocie rzeczy zmierzały wnioski dowodowe skarżącego. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów (por. art. 244 i art. 245 KPC) Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w omawianym przepisie mowa.
  • „Zakres przeprowadzania i stosowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym uzupełniającego postępowania dowodowego określa art. 106 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z treści tego przepisu wynika, że ustalenia sądu nie mogą służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją, mogą one jedynie mieć na celu umożliwienie dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, a takiemu celowi nie służyły ustalenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odnośnie stanu zdrowia skarżącej z okresu poprzedzającego podjęcie zaskarżonej decyzji”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2005 r. I OSK 333/05”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2004 r. FSK 1186/04.
  • (istotne wątpliwości) „Użyte w art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) określenie „niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości” należy odnosić do istotnych wątpliwości związanych z oceną czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem, nie zaś do istotnych wątpliwości związanych z uzasadnieniem stanu faktycznego. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2005 r. I FSK 239/05.
  • (pojęcie dokumentu) „Pojęcie dokumentu w postępowaniu sądowoadministracyjnym, na mocy odesłania zawartego w art. 106 § 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy interpretować w kontekście zapisów art. 244 i 245 KPC. Zdjęcie satelitarne pozyskane z portalu ZUMI nie stanowi ani dokumentu urzędowego, ani też dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 244 i art. 245 KPC”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2009 r. II GSK 219/09.
  • Treść operatu szacunkowego sporządzonego na zlecenie strony nie jest dokumentem prywatnym, lecz opinią biegłego, a więc środkiem dowodowym, którego przeprowadzenie w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest niedopuszczalne”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2008 r. II OSK 1932/06.
  • „Orzekanie sądu administracyjnego na podstawie akt sprawy nie oznacza podejmowania rozstrzygnięcia tylko i wyłącznie o akta przesłane przez organ wraz z odpowiedzią na skargę, lecz wszystkie materiały dowodowe zgromadzone w sprawie. Jeżeli z lektury akt wynika, iż zgromadzony został materiał dowodowy, lecz nie przesłano sądowi kompletnych akt sprawy to obowiązkiem sądu jest ich skompletowanie, bowiem tylko kompletne akta sprawy pozwalają uznać sprawę za dostatecznie wyjaśnioną. Jeśli część akt administracyjnych nie została przedstawiona sądowi orzekającemu wraz z odpowiedzią na skargę, lecz została przekazana do sądu z odpowiedzią na skargę w innej sprawie, rzeczą sądu pierwszej instancji jest uzupełnienie materiału dowodowego z urzędu zgodnie z art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 marca 2009 r. I OSK 441/08.

Aplikantka radcowska Sylwia Gładysz

Kancelaria Radców Prawnych R. Ptak i Wspólnicy
Kancelaria R. Ptak i Wspólnicy to dom zbudowany na mocnych fundamentach. Uważamy, że nasz sukces wynika z siły zgranego zespołu, który tworzą ludzie z pasją. Pozytywne relacje wewnętrzne przekładają się na kontakt z Klientami.

Podobne wpisy